Η Αετομηλίτσα είναι ένα βλαχοχώρι της Ηπείρου , σκαρφαλωμένο στις πλαγιές του Γράμμου σε υψόμετρο από1500 μέτρα , διεκδικώντας την πρωτιά ως το ψηλότερο χωριό της Ελλάδας. Ονομαζόταν και Δέντσικο ή Ντένισκο που στα σλάβικα σημαίνει προσήλιο και δηλώνει τον γεωγραφικό προσανατολισμό του χωριού. Το 1928 μετονομάστηκε σε Αετομηλίτσα (που σύμφωνα με την παράδοση υπήρχε ένας αητός πάνω σε μια μηλιά μέσα στο χωριό ). Αργότερα, χτυπήθηκε από τον Ελληνοιταλικό πόλεμο , αλλά κυριολεκτικά διαλύθηκε με τον εμφύλιο Πόλεμο με αποτέλεσμα να έχουμε ελάχιστα σωσμένα αρχεία από το παρελθόν. Το χωριό φαίνεται να υπάρχει από τον 17ο αιώνα, πρωταγωνίστησε κατά την εποχή του 1930 στην εξόντωση των κλεφτών που λυμαίνονταν την περιοχή και στις αρχές του 20ου αιώνα γνώρισε μεγάλη άνθιση καθιστώντας το ένα κεφαλοχώρι της περιοχής. Οικονομικά αυτόνομο χωριό, έφτασε να έχει θερινό σχολείο με πολλούς μαθητές και δασκάλους αλλά και 40.000 αιγοπρόβατα με την κτηνοτροφία να είναι η κύρια απασχόληση των κατοίκων, ενώ ως δευτερεύοντα επαγγέλματα ήταν η υλοτομία, το εμπόριο γάλακτος και το επάγγελμα του αγωγιάτη (κερατζή) μεταφέροντας διάφορα προϊόντα από Αυλώνα της Βορείου Ηπείρου, προς Νιγρίτα Σερρών και ακόμη πιο μακριά.

Σήμερα ορισμένες οικογένειες ασχολούνται ακόμη με την κτηνοτροφία( και την παραγωγή γαλακτοκομικών προϊόντων (περίφημο εξάλλου ήταν σε όλη την ¨Ήπειρο το μανούρι -η ούρδα- της Αετομηλίτσας).